manders.jpg

UPDATE  
Dimension 76 – mei 2025
Modelling Life

In hoeverre worden we gevormd door onze omgeving? Dat is de vraag die kunsthuis Z33 met de tentoonstelling Modelling Life wil opwerpen. Nog tot 24 augustus toont de tentoonstelling werk van 14 (inter)nationale, hedendaagse kunstenaars, waaronder de in 2022 overleden Antwerpse kunstenaar Caroline Van den Eynden, gekend om haar bijzondere maquettes, wars van architecturale regels en gevuld met herinneringen en de Nederlander Mark Manders, wiens sculpturen steevast deel uitmaken van zijn Zelfportret als gebouw. Daarnaast omvat de tentoonstelling werken van Pablo Bronstein, Jakob Brugge, Helen Chadwick, Sara Beraadt, Robert Gober, Joseph Grigely, Atiéna R. Kilfa, Park McArthur, Diane Simpson en Rosemarie Trockel, en presenteren Kasper Bosmans en Christiane Blattmann volledig nieuw werk.

felt.jpg

UPDATE  
Dimension 76 – mei 2025
Ten Scenographies

Tentoonstellingsontwerpen bespelen het raakvlak van de architecturale schaal en de lichtheid van kleinschaligere ontwerpen en creëren zodoende een bijzondere ruimte om ontwerpideeën uit te proberen en te verfijnen. Voor het architectuurbureau FELT is scenografie dan ook een belangrijk onderdeel van de ontwerppraktijk. De afgelopen tien jaar realiseerde het bureau ongeveer één scenografie per jaar, waarmee het werk in alle breedte – van meubelontwerpen tot stedelijke architectuur – gevoed werd. Ten Scenographies. A Matter of Architecture documenteert tien scenografieën van FELT, evoceert de bezoekerservaring van destijds en reflecteert op de rol van scenografie binnen de ontwikkeling van het bureau en de dialoog tussen scenografie-opdrachten en architectuurpraktijk.

buildingbiospheres.jpg

UPDATE  
Dimension 76 – mei 2025
Building Biospheres

In Venetië opent op 10 mei de inmiddels 19de editie van de Biënnale Architettura. Gedurende het internationale evenement loopt in het Belgisch paviljoen de tentoonstelling Building Biospheres. Het project van landschapsarchitect Bas Smets, klimaatwetenschapper Valerie Trouet en bioloog Stefano Mancuso transformeert het paviljoen tot laboratorium en onderzoekt een nieuwe relatie tussen natuur en architectuur. Building Biospheres stelt voor om gebouwen te beschouwen als kunstmatige ruimtes waarin planten een verkoelend microklimaat kunnen produceren en onder andere beregening, ventilatie en belichting kunnen aansturen. Door gebruik te maken van de nieuwste inzichten in de intelligentie van planten onderzoekt het project wat dit voor de ontwikkeling van architectuur kan betekenen.

empain.jpg

UPDATE  
Dimension 75 – februari 2025
Echoes of Art Deco

In 2025 wordt de honderdste verjaardag van de art deco gevierd. Ter ere van die gelegenheid pakt de Boghossianstichting uit met de thematische tentoonstelling Echoes of Art Deco, die bezoekers nog tot 25 mei 2025 uitnodigt om de architectuur van de Villa Empain te ontdekken. Het pronkstuk van de art deco wordt een totaalbeleving: meubelen krijgen een ereplaats in het decorontwerp, dat het gezellige interieur van een privéwoning nabootst; tekeningen, keramiek, houtwerk en siersmeedwerk illustreren het brede spectrum waarin de art deco opleefde; en feestelijke muziek uit de periode dompelt de expo onder in de leefstijl van de dolle jaren 20. De brandschilderkunst, een belangrijke getuige van de stijlevolutie, wordt hier in de kijker gezet door een uitzonderlijke collectie van 25 originele glas-in-loodramen.

compresseur.jpg

UPDATE  
Dimension 75 – februari 2025
Compresseur

Sinds een tiental jaar gaat de Amerikaanse kunstenaar Daniel Turner aan de slag met leegstaande sites waar de menselijke aanwezigheid van vroegere bewoners of gebruikers nog steeds merkbaar is in de infrastructuur. Hoewel de sites vaak ruig, onherbergzaam en zelfs onbewoonbaar zijn, oefenen ze een sterke aantrekkingskracht uit op de kunstenaar, die de plekken verkent op zoek naar esthetische grondstoffen. Diverse achtergelaten objecten, materialen of installaties die in de plek verscholen liggen, worden uit hun context gehaald en als zodanig tentoongesteld. Of ze worden via diverse verwerkingsprocessen herleid of getransformeerd. Zijn werkwijze leunt aan bij die van een alchemist die lood in goud wil veranderen, die van rommel iets moois wil creëren en die ‘het onzichtbare zichtbaar’ wil maken: de geest van objecten, de sfeer van plekken, de ziel van materialen. Voor zijn eerste museale tentoonstelling in België, nog tot 6 april 2025 in het Musée des Arts Contemporains in Grand-Hornu, ging Daniel Turner aan de slag met een heel beladen plek: de vroegere gevangenis van Vorst.

greb.jpg

UPDATE  
Dimension 75 – februari 2025
Coöperatieve woondromen

Veel licht, lucht, groen en ruimte: het zijn vaak de troeven van een woning op een eigen kavel. In de expo Hier wil ik wonen! Coöperatief woondromen in Vlaanderen toont Architectuurwijzer dat deze woonkwaliteiten echter net zo goed aanwezig kunnen zijn in een compact ontworpen appartement. De tentoonstelling verzamelt inspirerende woonprojecten uit binnen- en buitenland, telkens gebouwd door een wooncoöperatie, met bewoners die geen eigenaar zijn van een woning, maar wel aandeelhouder van het groter gebouw. De tentoonstelling maakt de projecten in meerdere dimensies zichtbaar en is van 13 februari tot en met 1 juni te bezoeken in C-mine in Genk. Tijdens de vernissage op 13 februari deelt architect Juliane Greb daarnaast haar ervaringen met het coöperatieve woonproject San Riemo in München.

endeavour.jpg

UPDATE  
Dimension 75 – februari 2025
Samen ruimte maken

Naar aanleiding van het tienjarig bestaan van Endeavour presenteert het Vlaams Architectuurinstituut het boek Samen ruimte maken, het verhaal achter het befaamde sociaal-ruimtelijk onderzoeksbureau. Sinds de oprichting ijvert Endeavour voor een mensgerichte, sociale en zachte aanpak van ruimtelijke transformaties. Net zoals in projecten, opdrachten en eigen initiatieven neemt de organisatie ook in dit boek een verbindende rol op zich. Samen met ontwerpers, architecten, overheden en burgers blikt de sociale onderneming terug én vooruit. Tien thema’s schetsen een overzicht van het werkveld en bieden een genereuze inkijk in de praktijk. Met een brede, open blik werpt het boek urgente vragen op over de toekomst van onze leefomgeving. Zo nodigt het uit tot nadenken, tot samen ruimte maken.

broodthaers.jpg

UPDATE  
Dimension 75 – februari 2025
The Architect is Absent

De tentoonstelling Marcel Broodthaers – The Architect is Absent peilt naar het engagement van de Belgische kunstenaar Marcel Broodthaers (1924-1976) voor architectuur, design en de stad tussen ruwweg 1957 en 1967. In dat decennium begon Broodthaers zich in te laten met journalistiek en fotografie, maakte hij zijn eerste kunstwerken en zette hij de lijnen uit voor zijn opkomende praktijk als kunstenaar en schrijver. Deze tentoonstelling, de derde in het kader van het Research in Residence programma van CIVA, is opgebouwd rond Monument Public nº 4 (1963), het eerste kunstwerk van Broodthaers dat werd tentoongesteld, en onderzoekt de formele en referentiële verwantschap met de stedelijke en architecturale kaders van het naoorlogse Brussel. Waar Broodthaers’ ontluikende kunstpraktijk meestal wordt gecodeerd als een overgang van het schrijven van poëzie naar het maken van kunst, belicht deze expo net de nauwe relatie van deze assemblagekunst met architectuur, design en de stad.

obstakles.jpg

UPDATE  
Dimension 75 – februari 2025
OBSTAKLES

Van 1 februari tot en met 27 april is in WIELS de tentoonstelling OBSTAKLES te zien, een groot overzicht van het werk van Nederlands kunstenaar Willem Oorebeek. Oorebeek woont en werkt sinds de jaren 90 in Brussel. Parallel aan de ‘pictures generation’ onderzoekt hij al decennialang de impact van beelden en de erosie en inflatie van de kijkervaring als gevolg van massareproductie van het beeld. De overzichtstentoonstelling bestaat uit ongeveer veertig reeksen kunstwerken, beginnend van de jaren 80 en 90 tot nieuw werk dat een ruimtelijke dialoog aangaat met de architectuur. In een doorwrocht proces van herhaling en overlapping, in een quasi-schilderkunstige benadering, snijdt hij niet alleen vragen naar representatie aan maar ook die naar de perceptie door de toeschouwer. Net als bij een palimpsest zijn de beelden aanwezig in een voortdurende cyclus van uitgewist worden en opnieuw verschijnen, waarbij de oorspronkelijke bron weerbarstig is, ontregelend werkt en nooit volledig onzichtbaar wordt. 

frampton.jpg

UPDATE  
Dimension 73 – september 2024
Architecture and the Public World

Kenneth Frampton, eind dit jaar 94, is een van de meest theoretisch verfijnde en politiek geëngageerde architectonische denkers van de voorbije eeuw. Zijn boek Modern Architecture: A Critical History is een blijvende referentie en ook zijn essays bieden nog steeds waardevolle lessen voor zowel de architectuur als de sociale, culturele en ontwerp kritiek. In het nieuwe boek Architecture and the Public World worden die essays, geschreven tussen de jaren 60 en nu, gebundeld en krijgen lezers een overkoepelende visie over Framptons reflecties over de historisch-theoretische verwikkelingen van architectuur met plaats, het publieke domein, culturele identiteit, stedelijk landschap en milieu, en de politieke vraag naar het ‘hachelijke’ van architectuur in het nieuwe millennium.

jasinski.jpg

UPDATE  
Dimension 73 – september 2024
De modernisering van Brussel

“De stad met het verrotte hart.” Zo keek Stanislas Jasinski halfweg de vorige eeuw naar Brussel. Vanaf het begin van zijn carrière had de architect dan ook plannen om de hoofdstad radicaal te moderniseren, met onder meer grote moderne openbare voorzieningen in het centrum en een groene periferie met grote woonblokken in parken. Er was ook een project voor drie kruisvormige torens waarin de hele Belgische administratie zou worden ondergebracht, een project voor de Albertinabibliotheek, voor een woontoren in de Louizalaan, voor de Belgische Radio en Televisie, enzovoort. Het bleef echter bij plannen. Met uitzondering van de luchthaven van Deurne en het Bordetziekenhuis in Brussel werden de grote projecten van Jasinski immers nooit gerealiseerd. Toch zien curatoren Geoffrey Grulois en Yaron Pesztat in het monumentale en vaak omstreden oeuvre op papier een vruchtbare bron van reflectie over de ongebreidelde modernisering van de stad in de 20ste eeuw en het dogma van de groei. Die reflectie kan u zelf nog tot 13 oktober 2024 maken op de tentoonstelling De modernisering van Brussel in CIVA. Wie er niet meer geraakt, vindt soelaas in de bijbehorende publicatie Stanislas Jasinski. Un architecte moderniste (1901-1978).

dogma.jpg

UPDATE  
Dimension 73 – september 2024
Een nieuwe kijk op collectief wonen

Architectenbureau Dogma staat bekend om zijn onderzoek naar de evolutie van huisvesting in een sterk veranderende maatschappij. In de VAi-tentoonstelling Dogma: Stadsvilla, die van 4 oktober 2024 t.e.m. 9 februari 2025 te zien is in De Singel in Antwerpen, nemen de architecten de stadsvilla als uitgangspunt om collectief wonen te bevorderen. De tentoonstelling omvat zowel een historische blik op de specifieke typologie van de stadsvilla als een exploratie van het hedendaags collectief potentieel. Via onder meer een reeks ontwerpvoorstellen, waarin de stadsvilla als coöperatieve woning of als collectief en betaalbaar huisvestingsmodel benaderd wordt, daagt Dogma het commerciële en speculatieve karakter van de stadsvilla uit.