Kerk en school herdacht

Om geluidsoverdracht van de sportzaal naar de onderliggende ruimtes te verhinderen, kreeg het hoofdvolume van de kerk een nieuwe, zwevende vloer. De grote, gekleurde glas-in-loodramen werden met behulp van beschermend vensterglas van schade door bijvoorbeeld rondvliegende ballen gevrijwaard. (© Luca Beel)

Er werd veel aandacht besteed aan de buitenruimtes, met onder meer een moestuin op de gemeenschappelijke vleugel van het gebouw. “De buitenruimtes hebben elk een eigen sfeer of hoedanigheid en kunnen wanneer nodig door de leerlingen ingepalmd worden,” aldus Raemaekers. (© Luca Beel)

Het witte nieuwbouwvolume projecteert zich in een U-vorm rond het voormalige kerkgebouw en creëert zo een groot binnenplein. Verschillende trappen en platformen vangen de hellingsgraad van het terrein op en bieden plaats om te zitten en elkaar te ontmoeten. (© Luca Beel)

De felgele stalen portieken gelden als moderne vertaling van de gemetselde bogen die ooit het terrein afbakenden. Ze zorgen voor een veilige barrière tussen school en drukke steenweg, zonder de visuele connectie te doorbreken. “Leerlingen zien wat er zich op straat afspeelt, en ook passanten kunnen een glimp opvangen van de activiteiten in de school.” (© Luca Beel)

De felgele stalen portieken gelden als moderne vertaling van de gemetselde bogen die ooit het terrein afbakenden. Ze zorgen voor een veilige barrière tussen school en drukke steenweg, zonder de visuele connectie te doorbreken. “Leerlingen zien wat er zich op straat afspeelt, en ook passanten kunnen een glimp opvangen van de activiteiten in de school.” (© Luca Beel)

De felgele stalen portieken gelden als moderne vertaling van de gemetselde bogen die ooit het terrein afbakenden. Ze zorgen voor een veilige barrière tussen school en drukke steenweg, zonder de visuele connectie te doorbreken. “Leerlingen zien wat er zich op straat afspeelt, en ook passanten kunnen een glimp opvangen van de activiteiten in de school.” (© Luca Beel)

Al vroeg in het project werd beslist om een klassieke klasindeling overboord te gooien en in te zetten op innovatieve en interactieve landschappen. “De uitdaging van dergelijke landschappen bestaat erin om tegelijk richting te geven én vrijheid te ontwerpen”, meent Raemaekers. “Je hebt kapstokken nodig om het te activeren.” (© Timothy Schiettecatte)

In een open doch gedifferentieerd onderwijslandschap is akoestiek een belangrijk aandachtspunt. “Langs verschillende wanden zijn nissen voorzien waar leerlingen per twee kunnen samenzitten”, illustreert Raemaekers. “In deze ruimtes moeten we dus niet alleen rekening houden met de globale nagalmtijd, maar moeten we ook voorkomen dat het geluid in die kleine ruimtes naar alle kanten weerkaatst.” (© Timothy Schiettecatte)

In Porta 1070 werd per leerlingengroep, in casu per verdieping, één gedifferentieerd landschap gecreëerd met daarin verschillende plekken en sferen, die op hun beurt verschillende graden of intenties van interactie stimuleren. Het vast meubilair en het kleur- en materiaalgebruik vormen de ruggengraat van het landschap, maar laten voldoende mogelijkheid om flexibel en creatief met de ruimte om te gaan. (© Timothy Schiettecatte)